Genç Suçluluğu
Çoğun Korunması ve Güvenliğinin Sağlanması
S. Sedat TÜRKERİ
Sosyal Hizmet ve Eğitim Uzmanı
ssturkeri@gmail.com
Çocuk ve gençlerin suça yönelmeleri ve veya toplumsal açıdan “suç” olarak algılanan davranışlara yönelmeleri, gelişim ve eğitim süreçlerinde üzerinde sistematik olarak durulması gereken çok katmanlı konudur. Bu durum çocuk ve gençler açısından hem bir sonuç hem de toplumsal açıdan önemli bir sosyal sorundur.
Çocuk ve genç suçluluğunu açıklayan çok sayıda yaklaşım söz konusudur. Burt (1925) genç suçluluğunu çocuktaki anti sosyal eğilimlerin yasa müdahalesi gerektirecek duruma dönüşmesi olarak açıklamaktadır.1
Çocuk suçluluğu bir sonuçtur!
-
Çocuklukta işlenen suç kendi kimliği içinde birbirini etkileyen çok sayıda neden ve etmenin ürünüdür.
-
Çocuğun yapısı, özellikleri ve yeteneklerine ilişkin etmenler, çocuğun yetiştiği aile yapısı, aile içi düzensizlikler, çocuğun ve ailenin içinde yaşadığı çevre ve yaşam koşullarıdır.
-
Bu etmenler birbirleriyle sıkı sıkıya ilişkili olarak sonucu belirler.
-
Kimi zaman bir etmen, kimi zaman başka bir etmen ağır basar. Ancak sonuç, tüm etmenlerin bir bileşkesi olarak ortaya çıkar. Çocuğun gelişmesi dinamik bir süreçtir. Bu süreçte kişinin kendisinden kaynaklanan yetersizlikleri ile çevrenin güç ve zor şartları sayısız nicelikteki kombinasyonlar sonucu çocuğu suça yöneltebilir(Yücel, 1989). 2
-
Suç olgusu «an»lık bir olgudur. Suçlu davranış çok sayıdaki etmenin «anlık» bir kesişmesi sonucunda ortaya çıkar.
-
Çıkamayabilir de!
Suç olgusunun bir “sonuç” olması, bu davranışa yönelen çocuk ve genç ile mağdurlar açısından ne kadar acı verici, büyük ölçüde telafisi olanaksız dramatik sonuçlar doğurması yanında kendi içinde çok sayıda etmenin yığılımlı olarak birikiminin geldiği son nokta olarak da çok önemli bir durumdur.
Bu noktada önemli olan temel konu çocukların genel olarak korunması temel politikasının belirlenmesinde çocukların her türlü ihmal ve istismarının önlenmesi ile suçlu davranışlara yönelmelerini engelleyici sistematik çalışmaların yapılması kaçınılmazdır.
Çocuğun bedensel, psikososyal, duygusal, sosyal ve eğitsel tüm gelişim aşamalarını makro düzeyde koruyucu çocuk politikalarının geliştirilmesi, uzmanlığa dayalı uygulama modellerinin işlerliği ile , sürdürülebilirliğinin sağlanması suçluluğunun önlenmesinde belirleyici rol oynar.
EKTE DEVAM EDECEK Suca-Yonelen-Cocuklar_Koruyucu-Onleyici-Onlemler_V1-2
1 Burt, C. (1925), The Young Delinquent. CYRIL BURT. Professor Op Education İn The University Of London. Psychologist In The Education Department Of The London County Council.(2015.57941.The-Young-Delinquent_text.pdf). https://dn790003.ca.archive.org/0/items/in.ernet.dli.2015.57941/2015.57941.The-Young-Delinquent_text.pdf. Erişim 30 Ağustos 2025.
2 Yücel, T. Mustafa (1993). “1980–1992 Yılları Arasında Türkiye’de Çocuk Suçluluğu”, Adliye ve Çocuk Suçluluğu Sempozyumunda Sunulan Bildiri, İstanbul: Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Yayın no: 441: 155-177.
